2024-12-06, Piątek, Rok C, I, Dzień Powszedni albo wspomnienie Św. Mikołaja, biskupa
Iz 29, 17-24
Czytanie z Księgi proroka Izajasza<br><br>Tak mówi Pan Bóg:<br><br>«Czyż nie w krótkim już czasie Liban zamieni się w ogród, a ogród za bór zostanie uznany? W ów dzień głusi usłyszą słowa księgi, a oczy niewidomych, wolne od mroku i od ciemności, będą widziały. Pokorni wzmogą swą radość w Panu, i najubożsi rozweselą się w Świętym Izraela, bo nie stanie ciemięzcy, z szydercą koniec będzie, i wytępieni zostaną wszyscy, co za złem gonią: którzy słowem przywodzą drugiego do grzechu, którzy w bramie stawiają sidła na sędziów i odprawiają sprawiedliwego z niczym».<br><br>Dlatego tak mówi Pan, Bóg domu Jakuba, który odkupił Abrahama: «Odtąd Jakub nie będzie się rumienił ani oblicze jego już nie przyblednie, bo gdy ujrzy swe dzieci, dzieło mych rąk, wśród siebie, ogłosi imię moje jako święte. Wtedy czcić będą Świętego Jakubowego i z bojaźnią szanować Boga Izraela. Dusze zbłąkane poznają mądrość, a szemrzący otrzymają pouczenie».
Ps 27 (26), 1bcde. 4. 13-14 (R.: 1b)
Pan moim światłem i zbawieniem moim<br><br>Pan moim światłem i zbawieniem moim, *<br>kogo miałbym się lękać?<br>Pan obrońcą mego życia, *<br>przed kim miałbym czuć trwogę?<br><br>Pan moim światłem i zbawieniem moim<br><br>O jedno tylko Pana proszę i o to zabiegam, †<br>żebym mógł zawsze przebywać w Jego domu *<br>po wszystkie dni mego życia,<br>abym kosztował słodyczy Pana, *<br>stale się radował Jego świątynią.<br><br><br>Pan moim światłem i zbawieniem moim<br><br>Wierzę, że będę oglądał dobra Pana *<br>w krainie żyjących.<br>Oczekuj Pana, bądź mężny, *<br>nabierz odwagi i oczekuj Pana.<br><br>Pan moim światłem i zbawieniem moim
Mt 9, 27-31
Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza<br><br>Gdy Jezus przechodził, ruszyli za Nim dwaj niewidomi, którzy wołali głośno: «Ulituj się nad nami, Synu Dawida!» Gdy wszedł do domu, niewidomi przystąpili do Niego, a Jezus ich zapytał: «Wierzycie, że mogę to uczynić?» Oni odpowiedzieli Mu: «Tak, Panie!»<br><br>Wtedy dotknął ich oczu, mówiąc: «Według wiary waszej niech wam się stanie». I otworzyły się ich oczy, a Jezus surowo im przykazał: «Uważajcie, niech się nikt o tym nie dowie!» Oni jednak, skoro tylko wyszli, roznieśli wieść o Nim po całej tamtejszej okolicy.
2024-12-07, Sobota, Rok C, I, Wspomnienie Św. Ambrożego, biskupa i doktora Kościoła
Iz 30, 19-21. 23-26
Czytanie z Księgi proroka Izajasza<br><br>Tak mówi Pan Bóg, Święty Izraela:<br><br>Zaiste, o ludu, który zamieszkujesz Syjon w Jerozolimie, nie będziesz gorzko płakał. Rychło okaże ci on łaskę na głos twojej prośby. Ledwie usłyszy, odpowie ci.<br><br>Choćby ci Pan dał chleb ucisku i wodę utrapienia, twój Nauczyciel już nie odstąpi, a oczy twoje patrzeć będą na twego Mistrza. Twoje uszy usłyszą słowa rozlegające się za tobą: «To jest droga, idźcie nią!», jeśli chciałbyś iść na prawo lub na lewo.<br><br>On ześle deszcz na zboże, którym obsiejesz rolę, a pokarm z plonów ziemi będzie soczysty i pożywny. Twoje trzody będą się pasły w owym dniu na rozległych łąkach. Woły i osły obrabiające rolę żreć będą paszę dobrze przyprawioną, która została starannie przewiana.<br><br>Dojdzie do tego, że na każdej wysokiej górze i na każdym wyniosłym pagórku będą strumienie płynących wód na czas wielkiej rzezi, gdy padną warownie. Wówczas światło księżyca będzie jak światło słoneczne, a światło słońca będzie siedmiokrotne, jakby światło siedmiu dni, w dniu, gdy Pan opatrzy rany swego ludu i uleczy jego sińce po razach.
Ps 147A
(Ps 147A (146), 1b-2. 3-4. 5-6 (R.: por. Iz 30, 18))<br><br>R. Szczęśliwi wszyscy, co ufają Panu<br><br>Chwalcie Pana, bo dobrze jest śpiewać psalmy Bogu, *<br>słodko jest Go wysławiać.<br>Pan buduje Jeruzalem, *<br>gromadzi rozproszonych z Izraela.<br><br>Szczęśliwi wszyscy, co ufają Panu<br><br>On leczy złamanych na duchu *<br>i przewiązuje ich rany.<br>On liczy wszystkie gwiazdy *<br>i każdej imię nadaje.<br><br>Szczęśliwi wszyscy, co ufają Panu<br><br>Nasz Pan jest wielki i potężny, *<br>a Jego mądrość niewypowiedziana.<br>Pan dźwiga pokornych, *<br>karki grzeszników zgina do ziemi.<br><br>Szczęśliwi wszyscy, co ufają Panu
Iz 33, 22
Alleluja, alleluja, alleluja<br><br>Pan jest naszym sędzią, Pan naszym prawodawcą, <br>Pan naszym królem, on nas zbawi.<br><br>Alleluja, alleluja, alleluja
Mt 9, 35 – 10, 1. 5a. 6-8
Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza<br><br>Jezus obchodził wszystkie miasta i wioski. Nauczał w tamtejszych synagogach, głosił Ewangelię o królestwie i leczył wszystkie choroby i wszystkie słabości.<br><br>A widząc tłumy, litował się nad nimi, bo byli znękani i porzuceni, jak owce niemające pasterza. Wtedy rzekł do swych uczniów: «Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało. Proście Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo».<br><br>Wtedy przywołał do siebie dwunastu swoich uczniów i udzielił im władzy nad duchami nieczystymi, aby je wypędzali i leczyli wszystkie choroby i wszelkie słabości. Tych to dwunastu wysłał Jezus i dał im takie wskazania: «Idźcie do owiec, które poginęły z domu Izraela. Idźcie i głoście: Bliskie już jest królestwo niebieskie. Uzdrawiajcie chorych, wskrzeszajcie umarłych, oczyszczajcie trędowatych, wypędzajcie złe duchy. Darmo otrzymaliście, darmo dawajcie».
2024-12-08, Niedziela, Rok C, I, II Tydzień Adwentu
Ba 5, 1-9
Czytanie z Księgi proroka Barucha<br><br>Odłóż, Jeruzalem, szatę smutku i utrapienia swego, a przywdziej wspaniałe szaty chwały, dane ci na zawsze przez Pana. Przyoblecz się w płaszcz sprawiedliwości pochodzącej od Boga, włóż na głowę swą koronę chwały Przedwiecznego! albowiem Bóg chce pokazać wspaniałość twoją wszystkiemu, co jest pod niebem. imię twe u Boga na wieki będzie nazwane: «Pokój sprawiedliwości i chwała pobożności».<br><br>Podnieś się, Jeruzalem! Stań na miejscu wysokim, spojrzyj na wschód, zobacz twe dzieci, zgromadzone na słowo Świętego od wschodu słońca aż do zachodu, rozradowane, że Bóg o nich pamiętał. Wyszli od ciebie pieszo, pędzeni przez wrogów, a Bóg przyprowadzi ich niesionych z chwałą, jakby na tronie królewskim. Albowiem postanowił Bóg zniżyć każdą górę wysoką, pagórki odwieczne, doły zasypać do zrównania z ziemią, aby bezpiecznie mógł kroczyć Izrael w chwale Pana.<br><br>Na rozkaz Pana lasy i drzewa pachnące ocieniać będą Izraela. Z radością bowiem poprowadzi Bóg Izraela do światła swej chwały z właściwą sobie sprawiedliwością i miłosierdziem.
Ps 126 (125), 1b-2b. 2c-3. 4-5. 6 (R.: por. 3a)
Pan Bóg uczynił wielkie rzeczy dla nas<br><br>Gdy Pan odmienił los Syjonu, *<br>wydawało się nam, że śnimy.<br>Usta nasze były pełne śmiechu, *<br>a język śpiewał z radości.<br><br>Pan Bóg uczynił wielkie rzeczy dla nas<br><br>Mówiono wtedy między narodami: *<br>«Wielkie rzeczy im Pan uczynił».<br>Pan uczynił nam wielkie rzeczy *<br>i radość nas ogarnęła.<br><br>Pan Bóg uczynił wielkie rzeczy dla nas<br><br>Odmień znowu nasz los, o Panie, *<br>jak odmieniasz strumienie na Południu.<br>Ci, którzy we łzach sieją, *<br>żąć będą w radości.<br><br>Pan Bóg uczynił wielkie rzeczy dla nas<br><br>Idą i płaczą, *<br>niosąc ziarno na zasiew,<br>lecz powrócą z radością, *<br>niosąc swoje snopy.<br><br>Pan Bóg uczynił wielkie rzeczy dla nas
Flp 1, 4-6. 8-11
Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Filipian<br><br>Bracia:<br><br>Zawsze, w każdej modlitwie, z radością zanoszę prośbę za was wszystkich – z powodu waszego udziału w szerzeniu Ewangelii od pierwszego dnia aż do chwili obecnej. Mam właśnie ufność, że Ten, który zapoczątkował w was dobre dzieło, dokończy go do dnia Chrystusa Jezusa. Albowiem Bóg jest mi świadkiem, jak gorąco tęsknię za wami wszystkimi ożywiony miłością Chrystusa Jezusa.<br><br>A modlę się o to, by miłość wasza doskonaliła się coraz bardziej i bardziej w głębszym poznaniu i wszelkim wyczuciu dla oceny tego, co lepsze, abyście byli czyści i bez zarzutu na dzień Chrystusa, napełnieni plonem sprawiedliwości, który przynosimy przez Jezusa Chrystusa, na chwałę i cześć Boga.
Łk 3, 4c. 6
Alleluja, alleluja, alleluja<br><br>Przygotujcie drogę Panu, prostujcie ścieżki dla Niego;<br>wszyscy ludzie ujrzą zbawienie Boże.<br><br>Alleluja, alleluja, alleluja
Łk 3, 1-6
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza<br><br>Było to w piętnastym roku rządów Tyberiusza Cezara. Gdy Poncjusz Piłat był namiestnikiem Judei, Herod tetrarchą Galilei, brat jego Filip tetrarchą Iturei i Trachonitydy, Lizaniasz tetrarchą Abileny; za najwyższych kapłanów Annasza i Kajfasza skierowane zostało słowo Boże do Jana, syna Zachariasza, na pustyni.<br><br>Obchodził więc całą okolicę nad Jordanem i głosił chrzest nawrócenia dla odpuszczenia grzechów, jak jest napisane w księdze mów proroka Izajasza: «Głos wołającego na pustyni: Przygotujcie drogę Panu, prostujcie ścieżki dla Niego! Każda dolina zostanie wypełniona, każda góra i pagórek zrównane, drogi kręte staną się prostymi, a wyboiste drogami gładkimi! i wszyscy ludzie ujrzą zbawienie Boże».
2024-12-09, Poniedziałek, Rok C, I, Uroczystość Niepokalanego Poczęcia NMP
Iz 35, 1-10
Czytanie z Księgi proroka Izajasza<br><br>Niech się rozweselą pustynia i spieczona ziemia, niech się raduje step i niech rozkwitnie! Niech wyda kwiaty jak lilie polne, niech się rozraduje, skacząc i wykrzykując z uciechy. Chwałą Libanu ją obdarzono, ozdobą Karmelu i Szaronu. Oni zobaczą chwałę Pana, wspaniałość naszego Boga. Pokrzepcie ręce osłabłe, wzmocnijcie kolana omdlałe! Powiedzcie małodusznym: «odwagi! Nie bójcie się! Oto wasz Bóg, oto pomsta; przychodzi Boża odpłata; on sam przychodzi, by was zbawić».<br><br>Wtedy przejrzą oczy niewidomych i uszy głuchych się otworzą. Wtedy chromy wyskoczy jak jeleń i język niemych wesoło wykrzyknie. Bo trysną zdroje wód na pustyni i strumienie na stepie; spieczona ziemia zmieni się w pojezierze, spragniony kraj w krynice wód; a badyle w kryjówkach, gdzie legały szakale – w trzcinę i sitowie.<br><br>Będzie tam droga czysta, którą nazwą drogą świętą. Nie przejdzie nią nieczysty, gdy odbywa podróż, i głupi nie będą się tam wałęsać. Nie będzie tam lwa, ni zwierz najdzikszy nie wstąpi na nią ani się tam nie znajdzie, ale tamtędy pójdą wyzwoleni. Odkupieni przez Pana powrócą, przybędą na Syjon z radosnym śpiewem, ze szczęściem wiecznym na czołach; osiągną radość i szczęście, ustąpi smutek i wzdychanie.
Ps 85 (84), 9ab i 10. 11-12. 13-14 (R.: por. Iz 35, 4d)
Oto Bóg przyjdzie, ażeby nas zbawić<br><br>Będę słuchał tego, co Pan Bóg mówi: * <br>oto ogłasza pokój ludowi i swoim wyznawcom. <br>Zaprawdę, bliskie jest Jego zbawienie † <br>dla tych, którzy Mu cześć oddają, * <br>i chwała zamieszka w naszej ziemi.<br><br>Oto Bóg przyjdzie, ażeby nas zbawić<br><br>Łaska i wierność spotkają się z sobą, * <br>ucałują się sprawiedliwość i pokój. <br>Wierność z ziemi wyrośnie, * <br>a sprawiedliwość spojrzy z nieba.<br><br><br>Oto Bóg przyjdzie, ażeby nas zbawić<br><br>Pan sam szczęściem obdarzy, * <br>a nasza ziemia wyda swój owoc. <br>Sprawiedliwość będzie kroczyć przed Nim, * <br>a śladami Jego kroków zbawienie.<br><br>Oto Bóg przyjdzie, ażeby nas zbawić
Łk 5, 17-26
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza<br><br>Pewnego dnia, gdy Jezus nauczał, siedzieli tam też faryzeusze i uczeni w Prawie, którzy przyszli ze wszystkich miejscowości Galilei, Judei i z Jeruzalem. a była w Nim moc Pańska, tak że mógł uzdrawiać.<br><br>Wtem jacyś mężczyźni, niosąc na łożu człowieka, który był sparaliżowany, starali się go wnieść i położyć przed Nim. Nie mogąc w żaden sposób go przenieść z powodu tłumu, weszli na płaski dach i przez powałę spuścili go wraz z łożem na sam środek, przed Jezusa.<br><br>On, widząc ich wiarę, rzekł: «Człowieku, odpuszczone są ci twoje grzechy». Na to uczeni w Piśmie i faryzeusze poczęli się zastanawiać i mówić: «Kimże on jest, że wypowiada bluźnierstwa? Któż może odpuścić grzechy prócz samego Boga?»<br><br>Lecz Jezus przejrzał ich myśli i w odpowiedzi na nie rzekł do nich: «Co za myśli nurtują w sercach waszych? Cóż jest łatwiej powiedzieć: „Odpuszczone są ci twoje grzechy”, czy powiedzieć: „Wstań i chodź”?<br><br>Otóż żebyście wiedzieli, że Syn Człowieczy ma na ziemi władzę odpuszczania grzechów» – rzekł do sparaliżowanego: «Mówię ci, wstań, weź swoje łoże i idź do domu!» I natychmiast wstał wobec nich, wziął łoże, na którym leżał, i poszedł do swego domu, wielbiąc Boga.<br><br>Wtedy zdumienie ogarnęło wszystkich; wielbili Boga i pełni bojaźni mówili: «Przedziwne rzeczy widzieliśmy dzisiaj».
2024-12-10, Wtorek, Rok C, I, II Tydzień Adwentu
Iz 40, 1-11
Czytanie z Księgi proroka Izajasza<br><br>«Pocieszajcie, pocieszajcie mój lud!» – mówi wasz Bóg.<br><br>«Przemawiajcie do serca Jeruzalem i wołajcie do niego, że czas jego służby się skończył, że nieprawość jego odpokutowana, bo odebrało z ręki Pana karę w dwójnasób za wszystkie swe grzechy».<br><br>Głos się rozlega: «Drogę Panu przygotujcie na pustyni, wyrównajcie na pustkowiu gościniec dla naszego Boga! Niech się podniosą wszystkie doliny, a wszystkie góry i pagórki obniżą; równiną niechaj się staną urwiska, a strome zbocza niziną. Wtedy się chwała Pańska objawi, razem ją każdy człowiek zobaczy, bo usta Pańskie to powiedziały».<br><br>Głos się odzywa: «Wołaj!» – i rzekłem: «Co mam wołać?» – «Wszelkie ciało jest jak trawa, a cały wdzięk jego – jak polnego kwiatu. Trawa usycha, więdnie kwiat, gdy na nie wiatr Pana powieje. Prawdziwie, trawą jest naród. Trawa usycha, więdnie kwiat, lecz słowo Boga naszego trwa na wieki».<br><br>Wstąp na wysoką górę, zwiastunko dobrej nowiny na Syjonie! Podnieś mocno twój głos, zwiastunko dobrej nowiny w Jeruzalem! Podnieś głos, nie bój się! Powiedz miastom judzkim: «Oto wasz Bóg! Oto Pan Bóg przychodzi z mocą i ramię Jego dzierży władzę. Oto Jego nagroda z Nim idzie i przed Nim Jego zapłata. Podobnie jak pasterz pasie on swą trzodę, gromadzi ją swoim ramieniem, jagnięta nosi na swej piersi, owce karmiące prowadzi łagodnie».
Ps 96 (95), 1-2. 3 i 10ac. 11-12. 13 (R.: por. Iz 40, 10a)
Oto nasz Pan Bóg przyjdzie z wielką mocą<br><br>Śpiewajcie Panu pieśń nową, * <br>śpiewaj Panu, ziemio cała. <br>Śpiewajcie Panu, sławcie Jego imię, * <br>każdego dnia głoście Jego zbawienie.<br><br>Oto nasz Pan Bóg przyjdzie z wielką mocą<br><br>Głoście Jego chwałę wśród wszystkich narodów, * <br>rozgłaszajcie Jego cuda pośród wszystkich ludów. <br>Głoście wśród ludów, że Pan jest królem, * <br>będzie sprawiedliwie sądził ludy.<br><br>Oto nasz Pan Bóg przyjdzie z wielką mocą<br><br>Niech się radują niebiosa i ziemia weseli, * <br>niech szumi morze i wszystko, co je napełnia. <br>Niech się cieszą pola i wszystko, co na nich rośnie, * <br>niech wszystkie drzewa w lasach wykrzykują z radości.<br><br>Oto nasz Pan Bóg przyjdzie z wielką mocą<br><br>Przed obliczem Pana, który już się zbliża, * <br>który już się zbliża, by osądzić ziemię. <br>On będzie sądził świat sprawiedliwie, * <br>a ludy według swej prawdy.<br><br>Oto nasz Pan Bóg przyjdzie z wielką mocą
Mt 18, 12-14
Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza<br><br>Jezus powiedział do swoich uczniów:<br><br>«Jak wam się zdaje? Jeśli ktoś posiada sto owiec i zabłąka się jedna z nich, to czy nie zostawi dziewięćdziesięciu dziewięciu na górach i nie pójdzie szukać tej, która się błąka? A jeśli mu się uda ją odnaleźć, zaprawdę, powiadam wam: cieszy się nią bardziej niż dziewięćdziesięciu dziewięciu tymi, które się nie zabłąkały.<br><br>Tak też nie jest wolą ojca waszego, który jest w niebie, żeby zginęło nawet jedno z tych małych».
2024-12-11, Środa, Rok C, I, Dzień Powszedni albo wspomnienie Św. Damazego I, papieża
Iz 40, 25-31
Czytanie z Księgi proroka Izajasza<br><br>«Z kim moglibyście Mnie porównać, tak żeby Mi dorównał?» – mówi Święty. Podnieście oczy w górę i patrzcie: Kto stworzył te gwiazdy? – Ten, który w szykach prowadzi ich wojsko, wszystkie je woła po imieniu. Spod takiej potęgi i olbrzymiej siły nikt się nie wymknie.<br><br>Czemu mówisz, Jakubie, i ty, Izraelu, powtarzasz: «Zakryta jest moja droga przed Panem i prawo moje przez Boga pominięte?» Czy nie wiesz tego? Czy nie słyszałeś?<br><br>Pan – to Bóg wieczny, Stwórca krańców ziemi. On się nie męczy ani nie nuży, Jego mądrość jest niezgłębiona.<br><br>On daje siłę zmęczonemu i pomnaża moc bezsilnego. Chłopcy się męczą i nużą, chwieją się, słabnąc, młodzieńcy, lecz ci, co zaufali Panu, odzyskują siły, otrzymują skrzydła jak orły; biegną bez zmęczenia, bez znużenia idą.
Ps 103 (102), 1b-2. 3-4. 8 i 10 (R.: por. 1b)
Chwal i błogosław, duszo moja, Pana<br><br>Błogosław, duszo moja, Pana, * <br>i wszystko, co jest we mnie, święte imię Jego. <br>Błogosław, duszo moja, Pana * <br>i nie zapominaj o wszystkich Jego dobrodziejstwach.<br><br>Chwal i błogosław, duszo moja, Pana<br><br>On odpuszcza wszystkie twoje winy * <br>i leczy wszystkie choroby. <br>On twoje życie ratuje od zguby, * <br>obdarza cię łaską i zmiłowaniem.<br><br>Chwal i błogosław, duszo moja, Pana<br><br>Miłosierny jest Pan i łaskawy, * <br>nieskory do gniewu i bardzo cierpliwy. <br>Nie postępuje z nami według naszych grzechów * <br>ani według win naszych nam nie odpłaca.<br><br>Chwal i błogosław, duszo moja, Pana
Mt 11, 28-30
Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza<br><br>Jezus przemówił tymi słowami:<br><br>«Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię. Weźcie na siebie moje jarzmo i uczcie się ode Mnie, bo jestem cichy i pokornego serca, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych. Albowiem słodkie jest moje jarzmo, a moje brzemię lekkie».<br><br>
2024-12-12, Czwartek, Rok C, I, Dzień Powszedni albo wspomnienie Najśw. Maryi Panny z Guadalupe
Iz 41, 13-20
Czytanie z Księgi proroka Izajasza<br><br>Ja, Pan, twój Bóg, ująłem twą prawicę, mówiąc ci: «Nie lękaj się, przychodzę ci z pomocą».<br><br>Nie bój się, robaczku Jakubie, nieboraku Izraelu! Ja cię wspomagam – mówi Pan – odkupicielem twoim – Święty Izraela. Oto Ja przemieniam cię w młockarskie sanie, nowe, o podwójnym rzędzie zębów: ty zmłócisz i pokruszysz góry, zamienisz pagórki w drobną sieczkę; ty je przewiejesz, a wicher je porwie i trąba powietrzna rozmiecie. Ty natomiast rozradujesz się w Panu, chlubić się będziesz w Świętym Izraela.<br><br>Nędzni i biedni szukają wody, a jej nie ma! Ich język wysechł już z pragnienia. Ja, Pan, wysłucham ich, nie opuszczę ich Ja, Bóg Izraela. Każę wytrysnąć strumieniom na nagich wzgórzach i źródłom wód pośrodku nizin. zamienię pustynię w pojezierze, a wyschniętą ziemię w wodotryski. Na pustyni zasadzę cedry, akacje, mirty i oliwki; rozkrzewię na pustkowiu cyprysy, wiązy i bukszpan obok siebie. ażeby zobaczyli i poznali, rozważyli i pojęli wszyscy, że ręka Pańska to uczyniła, że Święty Izraela tego dokonał.
Ps 145 (144), 1bc i 9. 10-11. 12-13 (R.: por. 8)
Pan jest łagodny i bardzo łaskawy<br><br>Będę Cię wielbił, Boże mój i Królu, * <br>i sławił Twoje imię przez wszystkie wieki. <br>Pan jest dobry dla wszystkich, * <br>a Jego miłosierdzie nad wszystkim, co stworzył.<br><br>Pan jest łagodny i bardzo łaskawy<br><br>Niech Cię wielbią, Panie, wszystkie Twoje dzieła * <br>i niech Cię błogosławią Twoi wyznawcy. <br>Niech mówią o chwale Twojego królestwa * <br>i niech głoszą Twoją potęgę.<br><br>Pan jest łagodny i bardzo łaskawy<br><br>Aby synom ludzkim oznajmić Twoją potęgę * <br>i wspaniałość chwały Twojego królestwa. <br>Królestwo Twoje królestwem wszystkich wieków, * <br>przez wszystkie pokolenia Twoje panowanie.<br><br>Pan jest łagodny i bardzo łaskawy
Iz 45, 8
Alleluja, alleluja, alleluja<br><br>Niebiosa, spuśćcie Sprawiedliwego jak rosę, niech jak deszcz spłynie z obłoków, <br>niech się otworzy ziemia i zrodzi Zbawiciela.<br><br>Alleluja, alleluja, alleluja
Mt 11, 11-15
Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza<br><br>Jezus powiedział do tłumów:<br><br>«Zaprawdę, powiadam wam: Między narodzonymi z niewiast nie powstał większy od Jana Chrzciciela. Lecz najmniejszy w królestwie niebieskim większy jest niż on. A od czasu Jana Chrzciciela aż dotąd królestwo niebieskie doznaje gwałtu, a zdobywają je ludzie gwałtowni. Wszyscy bowiem Prorocy i Prawo prorokowali aż do Jana. A jeśli chcecie uznać, to on jest Eliaszem, który ma przyjść. Kto ma uszy, niechaj słucha!»
