2024-04-19, Piątek, Rok B, II, 3. wielkanocny
Dz 9, 1-20
Czytanie z Dziejów Apostolskich<br><br>Szaweł ciągle jeszcze siał grozę i dyszał żądzą zabijania uczniów Pańskich. Udał się do arcykapłana i poprosił go o listy do synagog w Damaszku, aby mógł uwięzić i przyprowadzić do Jeruzalem mężczyzn i kobiety, zwolenników tej drogi, jeśliby jakichś znalazł.<br><br>Gdy zbliżał się już w swojej podróży do Damaszku, olśniła go nagle światłość z nieba. A gdy upadł na ziemię, usłyszał głos, który mówił: «Szawle, Szawle, dlaczego Mnie prześladujesz?» «Kto jesteś, Panie?» – powiedział.<br><br>A On: «Ja jestem Jezus, którego ty prześladujesz. Wstań i wejdź do miasta, tam ci powiedzą, co masz czynić».<br><br>Ludzie, którzy mu towarzyszyli w drodze, oniemieli ze zdumienia, słyszeli bowiem głos, lecz nie widzieli nikogo. Szaweł podniósł się z ziemi, a kiedy otworzył oczy, nic nie widział. Zaprowadzili go więc do Damaszku, trzymając za ręce. Przez trzy dni nic nie widział i ani nie jadł, ani nie pił.<br><br>W Damaszku znajdował się pewien uczeń, imieniem Ananiasz. «Ananiaszu!» – przemówił do niego Pan w widzeniu. A on odrzekł: «Jestem, Panie!»<br><br>A Pan do niego: «Idź na ulicę Prostą i zapytaj w domu Judy o Szawła z Tarsu, bo właśnie się tam modli». (I ujrzał Szaweł w widzeniu, jak człowiek imieniem Ananiasz wszedł i położył na niego ręce, aby przejrzał).<br><br>«Panie – odpowiedział Ananiasz – słyszałem z wielu stron, jak dużo złego wyrządził ten człowiek świętym Twoim w Jerozolimie. I ma on tutaj władzę od arcykapłanów, aby więzić wszystkich, którzy wzywają Twego imienia».<br><br>«Idź – odpowiedział mu Pan – bo wybrałem sobie tego człowieka jako narzędzie. On zaniesie imię moje do pogan i królów, i do synów Izraela. I ukażę mu, jak wiele będzie musiał wycierpieć dla mego imienia».<br><br>Wtedy Ananiasz poszedł. Wszedł do domu, położył na niego ręce i powiedział: «Szawle, bracie, Pan Jezus, Ten, co ukazał ci się na drodze, którą szedłeś, przysłał mnie, abyś przejrzał i został napełniony Duchem Świętym». Natychmiast jakby łuski spadły z jego oczu i odzyskał wzrok, i został ochrzczony. A gdy spożył posiłek, wzmocnił się.<br><br>Jakiś czas spędził z uczniami w Damaszku i zaraz zaczął głosić w synagogach, że Jezus jest Synem Bożym.
Ps 117
Ps 117 (116), 1b-2 (R.: por. Mk 16, 15)<br><br>Całemu światu głoście Ewangelię <br>Albo: Alleluja<br><br>Chwalcie Pana, wszystkie narody, * <br>wysławiajcie Go, wszystkie ludy, <br>bo potężna nad nami Jego łaska, * <br>a wierność Pana trwa na wieki.<br><br>Całemu światu głoście Ewangelię <br>Albo: Alleluja
J 6, 56
Alleluja, alleluja, alleluja<br><br>Kto spożywa moje Ciało i Krew moją pije, <br>trwa we Mnie, a Ja w nim jestem.<br><br>Alleluja, alleluja, alleluja
J 6, 52-59
Słowa Ewangelii według Świętego Jana<br><br>Żydzi sprzeczali się między sobą, mówiąc: «Jak On może nam dać swoje ciało do jedzenia?»<br><br>Rzekł do nich Jezus: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeżeli nie będziecie jedli Ciała Syna Człowieczego ani pili Krwi Jego, nie będziecie mieli życia w sobie. Kto spożywa moje Ciało i pije moją Krew, ma życie wieczne, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym.<br><br>Ciało moje jest prawdziwym pokarmem, a Krew moja jest prawdziwym napojem. Kto spożywa moje Ciało i Krew moją pije, trwa we Mnie, a Ja w nim.<br><br>Jak Mnie posłał żyjący Ojciec, a Ja żyję przez Ojca, tak i ten, kto Mnie spożywa, będzie żył przeze Mnie. To jest chleb, który z nieba zstąpił – nie jest on taki jak ten, który jedli wasi przodkowie, a poumierali. Kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki».<br><br>To powiedział, nauczając w synagodze w Kafarnaum.
2024-04-20, Sobota, Rok B, II, 3. wielkanocny
Dz 9, 31-42
Czytanie z Dziejów Apostolskich<br><br>Kościół cieszył się pokojem w całej Judei, Galilei i Samarii. Rozwijał się i żył bogobojnie, i obfitował w pociechę Ducha Świętego.<br><br>Kiedy Piotr odwiedzał wszystkich, przyszedł też do świętych, którzy mieszkali w Liddzie. Znalazł tam pewnego człowieka, imieniem Eneasz, który był sparaliżowany i od ośmiu lat leżał w łóżku. «Eneaszu – powiedział do niego Piotr – Jezus Chrystus cię uzdrawia, wstań i zaściel swoje łóżko!» I natychmiast wstał. Widzieli go wszyscy mieszkańcy Liddy i Szaronu i nawrócili się do Pana.<br><br>Mieszkała też w Jafie pewna uczennica imieniem Tabita, co znaczy Gazela. Czyniła ona dużo dobrego i dawała hojne jałmużny. Wtedy właśnie zachorowała i umarła. Obmyto ją i położono w izbie na piętrze. Lidda leżała blisko Jafy; gdy więc uczniowie dowiedzieli się, że jest tam Piotr, wysłali do niego dwóch posłańców z prośbą: «Przyjdź do nas niezwłocznie».<br><br>Piotr poszedł z nimi, a gdy przybył, zaprowadzili go do izby na górze. Otoczyły go wszystkie wdowy i pokazywały mu ze łzami w oczach chitony i płaszcze, które zrobiła im Gazela za swego życia. Po usunięciu wszystkich Piotr upadł na kolana i modlił się. Potem zwrócił się do zwłok i rzekł: «Tabito, wstań!» A ona otworzyła oczy i zobaczywszy Piotra, usiadła. Piotr podał jej rękę i podniósł ją. Zawołał świętych i wdowy, i ujrzeli ją żywą.<br><br>Wieść o tym rozeszła się po całej Jafie, i wielu uwierzyło w Pana.
Ps 116B
Ps 116B (115), 12-13. 14-15. 16-17 (R.: por. 12)<br><br>Cóż oddam, Panie, za Twe wszystkie dary? <br>Albo: Alleluja<br><br>Czym się Panu odpłacę * <br>za wszystko, co mi wyświadczył? <br>Podniosę kielich zbawienia * <br>i wezwę imienia Pana.<br><br>Cóż oddam, Panie, za Twe wszystkie dary? <br>Albo: Alleluja<br><br>Wypełnię me śluby dla Pana * <br>przed całym Jego ludem. <br>Cenna jest w oczach Pana * <br>śmierć Jego wyznawców.<br><br>Cóż oddam, Panie, za Twe wszystkie dary? <br>Albo: Alleluja<br><br>O Panie, jestem Twoim sługą, * <br>Twym sługą, synem Twojej służebnicy. <br>Ty rozerwałeś moje kajdany, † <br>Tobie złożę ofiarę pochwalną * <br>i wezwę imienia Pana.<br><br>Cóż oddam, Panie, za Twe wszystkie dary? <br>Albo: Alleluja
J 6, 63c. 68c
Alleluja, alleluja, alleluja<br><br>Słowa Twoje, Panie, są duchem i życiem. <br>Ty masz słowa życia wiecznego.<br><br>Alleluja, alleluja, alleluja
J 6, 55. 60-69
Słowa Ewangelii według Świętego Jana<br><br>W synagodze w Kafarnaum Jezus powiedział:<br><br>«Ciało moje jest prawdziwym pokarmem, a Krew moja jest prawdziwym napojem».<br><br>A wielu spośród Jego uczniów, którzy to usłyszeli, mówiło: «Trudna jest ta mowa. Któż jej może słuchać?»<br><br>Jezus jednak, świadom tego, że uczniowie Jego na to szemrali, rzekł do nich: «To was gorszy? A gdy ujrzycie Syna Człowieczego wstępującego tam, gdzie był przedtem? To Duch daje życie; ciało na nic się nie zda. Słowa, które Ja wam powiedziałem, są duchem i są życiem. Lecz pośród was są tacy, którzy nie wierzą».<br><br>Jezus bowiem od początku wiedział, którzy nie wierzą, i kto ma Go wydać. Rzekł więc: «Oto dlaczego wam powiedziałem: Nikt nie może przyjść do Mnie, jeżeli nie zostało mu to dane przez Ojca». Od tego czasu wielu uczniów Jego odeszło i już z Nim nie chodziło. Rzekł więc Jezus do Dwunastu: «Czyż i wy chcecie odejść?»<br><br>Odpowiedział Mu Szymon Piotr: «Panie, do kogo pójdziemy? Ty masz słowa życia wiecznego. A my uwierzyliśmy i poznaliśmy, że Ty jesteś Świętym Bożym».
2024-04-21, Niedziela, Rok B, II, 4. wielkanocny
Dz 4, 8-12
Czytanie z Dziejów Apostolskich<br><br>Piotr napełniony Duchem Świętym powiedział: «Przełożeni ludu i starsi! Jeżeli przesłuchujecie nas dzisiaj w sprawie dobrodziejstwa, dzięki któremu chory człowiek odzyskał zdrowie, to niech będzie wiadomo wam wszystkim i całemu ludowi Izraela, że w imię Jezusa Chrystusa Nazarejczyka – którego wy ukrzyżowaliście, a którego Bóg wskrzesił z martwych – że dzięki Niemu ten człowiek stanął przed wami zdrowy.<br><br>On jest kamieniem odrzuconym przez was budujących, tym, który stał się głowicą węgła. I nie ma w żadnym innym zbawienia, gdyż nie dano ludziom pod niebem żadnego innego imienia, przez które moglibyśmy być zbawieni».
Ps 118 (117), 1bc i 8-9. 21-23. 26 i 28 (R.: por. 22)
Kamień wzgardzony stał się fundamentem <br>Albo: Alleluja<br><br>Dziękujcie Panu, bo jest dobry, * <br>bo Jego łaska trwa na wieki. <br>Lepiej się uciekać do Pana, † <br>niż pokładać ufność w człowieku. * <br>Lepiej się uciekać do Pana, <br>niż pokładać ufność w książętach.<br><br>Kamień wzgardzony stał się fundamentem <br>Albo: Alleluja<br><br>Dziękuję Tobie, że mnie wysłuchałeś * <br>i stałeś się moim Zbawcą. <br>Kamień odrzucony przez budujących † <br>stał się kamieniem węgielnym. * <br>Stało się to przez Pana i cudem jest w naszych oczach.<br><br>Kamień wzgardzony stał się fundamentem <br>Albo: Alleluja<br><br>Błogosławiony, który przybywa w imię Pańskie, * <br>błogosławimy wam z Pańskiego domu. <br>Jesteś moim Bogiem, podziękować chcę Tobie, * <br>Boże mój, wielbić pragnę Ciebie.<br><br>Kamień wzgardzony stał się fundamentem <br>Albo: Alleluja
1 J 3, 1-2
Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Jana Apostoła<br><br>Najmilsi:<br><br>Popatrzcie, jaką miłością obdarzył nas Ojciec: zostaliśmy nazwani dziećmi Bożymi, i rzeczywiście nimi jesteśmy. Świat zaś dlatego nas nie zna, że nie poznał Jego.<br><br>Umiłowani, obecnie jesteśmy dziećmi Bożymi, ale jeszcze się nie ujawniło, czym będziemy. Wiemy, że gdy się objawi, będziemy do Niego podobni, bo ujrzymy Go takim, jakim jest.
J 10, 14
Alleluja, alleluja, alleluja<br><br>Ja jestem dobrym pasterzem <br>i znam owce moje, a moje Mnie znają.<br><br>Alleluja, alleluja, alleluja
J 10, 11-18
Słowa Ewangelii według Świętego Jana<br><br>Jezus powiedział:<br><br>«Ja jestem dobrym pasterzem. Dobry pasterz daje życie swoje za owce. Najemnik zaś i ten, kto nie jest pasterzem, którego owce nie są własnością, widząc nadchodzącego wilka, opuszcza owce i ucieka, a wilk je porywa i rozprasza; najemnik ucieka, dlatego że jest najemnikiem i nie zależy mu na owcach.<br><br>Ja jestem dobrym pasterzem i znam owce moje, a moje Mnie znają, podobnie jak Mnie zna Ojciec, a Ja znam Ojca. Życie moje oddaję za owce. Mam także inne owce, które nie są z tej zagrody. I te muszę przyprowadzić, i będą słuchać głosu mego, i nastanie jedna owczarnia, jeden pasterz.<br><br>Dlatego miłuje Mnie Ojciec, bo Ja życie moje oddaję, aby je znów odzyskać. Nikt Mi go nie zabiera, lecz Ja sam z siebie je oddaję. Mam moc je oddać i mam moc je znów odzyskać. Taki nakaz otrzymałem od mojego Ojca».
2024-04-22, Poniedziałek, Rok B, II, 4. wielkanocny
Dz 11,1-18
Czytanie z Dziejów Apostolskich<br><br>Apostołowie i bracia, przebywający w Judei, dowiedzieli się, że również poganie przyjęli słowo Boże. Kiedy Piotr przybył do Jeruzalem, ci, którzy byli pochodzenia żydowskiego, robili mu wymówki. «Wszedłeś do ludzi nieobrzezanych – mówili – i jadłeś z nimi». Piotr więc zaczął wyjaśniać im po kolei:<br><br>«Modliłem się – mówił – w mieście Jafie i w zachwyceniu ujrzałem jakiś spuszczający się przedmiot, podobny do wielkiego płótna czterema końcami opadającego z nieba. I dotarł aż do mnie. Przyglądając mu się uważnie, zobaczyłem czworonożne zwierzęta domowe i dzikie, płazy i ptaki podniebne.<br><br>Usłyszałem też głos, który mówił do mnie: „Zabijaj, Piotrze, i jedz!” Odpowiedziałem: „O nie, Panie, bo nigdy nie wziąłem do ust niczego skażonego lub nieczystego”. Ale głos z nieba odezwał się po raz drugi: „Nie nazywaj nieczystym tego, co Bóg oczyścił”. Powtórzyło się to trzy razy i wszystko zostało wzięte znowu do nieba.<br><br>Zaraz potem trzech ludzi, wysłanych do mnie z Cezarei, stanęło przed domem, w którym mieszkaliśmy. Duch powiedział mi, abym bez wahania poszedł z nimi. Razem ze mną poszło też tych sześciu braci. Przybyliśmy do domu owego człowieka. On nam opowiedział, jak zobaczył anioła, który zjawił się w jego domu i rzekł: „Poślij do Jafy i sprowadź Szymona, zwanego Piotrem. On cię pouczy, jak zbawisz siebie i cały swój dom”.<br><br>Kiedy zacząłem mówić, Duch Święty zstąpił na nich, jak na nas na początku. Przypomniałem sobie wtedy słowa, które wypowiedział Pan: „Jan chrzcił wodą, wy zaś ochrzczeni będziecie Duchem Świętym”. Jeżeli więc Bóg udzielił im tego samego daru co nam, którzy uwierzyliśmy w Pana Jezusa Chrystusa, to jakżeż ja mogłem sprzeciwiać się Bogu?»<br><br>Gdy to usłyszeli, zamilkli. Wielbili Boga i mówili: «A więc i poganom udzielił Bóg łaski nawrócenia, aby żyli».
Ps 42
(Ps 42 (41), 2-3; Ps 43 (42), 3. 4 (R.: por. Ps 42 [41], 3ab)<br>Boga żywego pragnie moja dusza<br>Albo: Alleluja<br><br>Jak łania pragnie wody ze strumieni, *<br>tak dusza moja pragnie Ciebie, Boże.<br>Dusza moja Boga pragnie, Boga żywego, *<br>kiedyż więc przyjdę i ujrzę oblicze Boże?<br><br>Boga żywego pragnie moja dusza<br>Albo: Alleluja<br><br>Ześlij światłość i wierność swoją, *<br>niech one mnie wiodą,<br>niech mnie zaprowadzą na Twą górę świętą *<br>i do Twoich przybytków.<br><br>Boga żywego pragnie moja dusza<br>Albo: Alleluja<br><br>I przystąpię do ołtarza Bożego, *<br>do Boga, który jest moim weselem i radością.<br>I będę Cię chwalił przy dźwiękach lutni, *<br>Boże, mój Boże!<br><br>Boga żywego pragnie moja dusza<br>Albo: Alleluja
J 10, 14
<br>Alleluja, Alleluja, Alleluja<br><br>Ja jestem dobrym pasterzem<br>i znam owce moje, a moje Mnie znają.<br><br>Alleluja, Alleluja, Alleluja
J 10,1-10
Słowa Ewangelii według Świętego Jana<br><br>Jezus powiedział:<br><br>«Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto nie wchodzi do owczarni przez bramę, ale wdziera się inną drogą, ten jest złodziejem i rozbójnikiem. Kto jednak wchodzi przez bramę, jest pasterzem owiec. Temu otwiera odźwierny, a owce słuchają jego głosu; woła on swoje owce po imieniu i wyprowadza je. A kiedy wszystkie wyprowadzi, staje na ich czele, owce zaś postępują za nim, ponieważ głos jego znają. Natomiast za obcym nie pójdą, lecz będą uciekać od niego, bo nie znają głosu obcych».<br><br>Tę przypowieść opowiedział im Jezus, lecz oni nie pojęli znaczenia tego, co im mówił.<br><br>Powtórnie więc powiedział do nich Jezus: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Ja jestem bramą owiec. Wszyscy, którzy przyszli przede Mną, są złodziejami i rozbójnikami, a nie posłuchały ich owce. Ja jestem bramą. Jeżeli ktoś wejdzie przeze Mnie, będzie zbawiony – wejdzie i wyjdzie, i znajdzie pastwisko. Złodziej przychodzi tylko po to, aby kraść, zabijać i niszczyć. Ja przyszedłem po to, aby owce miały życie, i miały je w obfitości».
2024-04-23, Wtorek, Rok B, II, Uroczystość Św. Wojciecha, biskupa i męczennika, głównego patrona Polski
Dz 1, 3-8
Czytanie z Dziejów Apostolskich<br><br>Po swojej męce Jezus dał Apostołom wiele dowodów, że żyje: ukazywał się im przez czterdzieści dni i mówił o królestwie Bożym. A podczas wspólnego posiłku kazał im nie odchodzić z Jerozolimy, ale oczekiwać obietnicy Ojca.<br><br>Mówił: «Słyszeliście o niej ode Mnie: Jan chrzcił wodą, ale wy wkrótce zostaniecie ochrzczeni Duchem Świętym».<br><br>Zapytywali Go zebrani: «Panie, czy w tym czasie przywrócisz królestwo Izraela?» Odpowiedział im: «Nie wasza to rzecz znać czasy i chwile, które Ojciec ustalił swoją władzą, ale gdy Duch Święty zstąpi na was, otrzymacie Jego moc i będziecie moimi świadkami w Jerozolimie i w całej Judei, i w Samarii, i aż po krańce ziemi».
Ps 126, 1-2ab. 2cd-3. 4-5. 6 (R.: por. 5)
Kto we łzach sieje, żąć będzie w radości<br><br>Gdy Pan odmienił los Syjonu, * <br>wydawało nam się, że śnimy. <br>Usta nasze były pełne śmiechu, * <br>a język śpiewał z radości.<br><br>Kto we łzach sieje, żąć będzie w radości<br><br>Mówiono wtedy między narodami: * <br>«Wielkie rzeczy im Pan uczynił». <br>Pan uczynił nam wielkie rzeczy <br>i ogarnęła nas radość.<br><br>Kto we łzach sieje, żąć będzie w radości<br><br>Odmień znowu nasz los, Panie, * <br>jak odmieniasz strumienie na Południu. <br>Ci, którzy we łzach sieją, * <br>żąć będą w radości.<br><br>Kto we łzach sieje, żąć będzie w radości<br><br>Idą i płaczą * <br>niosąc ziarno na zasiew, <br>lecz powrócą z radością * <br>niosąc swoje snopy.<br><br>Kto we łzach sieje, żąć będzie w radości
Flp 1, 20c-30
Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Filipian<br><br>Bracia:<br><br>Chrystus będzie uwielbiony w moim ciele: czy to przez życie, czy przez śmierć. Dla mnie bowiem żyć to Chrystus, a umrzeć to zysk. Jeśli bowiem żyć w ciele – to dla mnie owocna praca. Co mam wybrać? Nie umiem powiedzieć.<br><br>Z dwóch stron doznaję nalegania: pragnę odejść, a być z Chrystusem, bo to o wiele lepsze, pozostawać zaś w ciele to bardziej dla was konieczne. A ufny w to, wiem, że pozostanę, i to pozostanę nadal dla was wszystkich, dla waszego postępu i radości w wierze, aby rosła wasza duma w Chrystusie przez mnie, przez moją ponowną obecność u was.<br><br>Tylko sprawujcie się w sposób godny Ewangelii Chrystusowej, abym ja, czy to gdy przybędę i ujrzę was, czy też będąc z daleka, mógł usłyszeć o was, że trwacie mocno w jednym duchu, jednym sercem walcząc wspólnie o wiarę w Ewangelię, i w niczym nie dajecie się zastraszyć przeciwnikom. To właśnie dla nich jest zapowiedzią zagłady, a dla was zbawienia, i to przez Boga. Wam bowiem z łaski dane jest to dla Chrystusa: nie tylko w Niego wierzyć, ale i dla Niego cierpieć, skoro toczycie tę samą walkę, jaką u mnie widzieliście, a o jakiej u mnie teraz słyszycie.
J 12, 26
Alleluja, alleluja, alleluja<br><br>Kto by chciał Mi służyć, niech idzie za Mną, <br>a gdzie Ja jestem, tam będzie i mój sługa.<br><br>Alleluja, alleluja, alleluja
J 12, 24-26
Słowa Ewangelii według świętego Jana<br><br>Jezus powiedział do swoich uczniów: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeżeli ziarno pszenicy wpadłszy w ziemię nie obumrze, zostanie tylko samo, ale jeżeli obumrze, przynosi plon obfity.<br><br>Ten, kto miłuje swoje życie, traci je, a kto nienawidzi swego życia na tym świecie, zachowa je na życie wieczne.<br><br>A kto by chciał Mi służyć, niech idzie za Mną, a gdzie Ja jestem, tam będzie i mój sługa. A jeśli ktoś Mi służy, uczci go mój Ojciec».<br><br>
2024-04-24, Środa, Rok B, II, Dzień Powszedni albo wspomnienie Św. Fidelisa z Sigmaringen, prezbitera i męczennika, albo św. Jerzego, męczennika
Dz 12,24-25;13,1-5
Czytanie z Dziejów Apostolskich<br><br>Słowo Pańskie szerzyło się i rosło. Barnaba i Szaweł, wypełniwszy swoje zadania, powrócili z Jeruzalem, zabierając z sobą Jana, zwanego Markiem.<br><br>W Antiochii, w tamtejszym Kościele, byli prorokami i nauczycielami: Barnaba i Szymon, zwany Niger, Lucjusz Cyrenejczyk i Manaen, który wychowywał się razem z Herodem tetrarchą, i Szaweł.<br><br>Gdy odprawiali publiczne nabożeństwo i pościli, rzekł Duch Święty: «Wyznaczcie Mi już Barnabę i Szawła do dzieła, do którego ich powołałem». Wtedy odprawiwszy post i modlitwę oraz nałożywszy na nich ręce, wyprawili ich.<br><br>A oni wysłani przez Ducha Świętego zeszli do Seleucji, a stamtąd odpłynęli na Cypr. Gdy przybyli do Salaminy, głosili słowo Boże w synagogach żydowskich.
Ps 67
Ps 67 (66), 2-3. 4-5. 6 i 8 (R.: por. 4)<br><br>Niech wszystkie ludy sławią Ciebie, Boże.<br>lub Alleluja.<br><br>Niech Bóg się zmiłuje nad nami i nam błogosławi, *<br>niech nam ukaże pogodne oblicze.<br>Aby na ziemi znano Jego drogę, *<br>Jego zbawienie wśród wszystkich narodów.<br><br>Niech wszystkie ludy sławią Ciebie, Boże.<br>lub Alleluja.<br><br>Niech Ciebie, Boże, wysławiają ludy, *<br>niech wszystkie narody oddają Ci chwałę.<br>Niech się narody cieszą i weselą, †<br>że rządzisz ludami sprawiedliwie *<br>i kierujesz narodami na ziemi.<br><br>Niech wszystkie ludy sławią Ciebie, Boże.<br>lub Alleluja.<br><br>Niech Ciebie, Boże, wysławiają ludy, *<br>niech wszystkie narody oddają Ci chwałę.<br>Niech nam Bóg błogosławi, *<br>niech się Go boją wszystkie krańce ziemi.<br><br>Niech wszystkie ludy sławią Ciebie, Boże.<br>lub Alleluja.
J 8, 12b
Alleluja, Alleluja, Alleluja<br><br>Ja jestem światłością świata,<br>kto idzie za Mną, będzie miał światło życia.<br><br>Alleluja, Alleluja, Alleluja
J 12,44-50
Słowa Ewangelii według Świętego Jana<br><br>Jezus tak wołał: «Ten, kto we Mnie wierzy, wierzy nie we Mnie, lecz w Tego, który Mnie posłał. A kto Mnie widzi, widzi Tego, który Mnie posłał.<br><br>Ja przyszedłem na świat jako światłość, aby nikt, kto we Mnie wierzy, nie pozostawał w ciemności. A jeżeli ktoś słyszy słowa moje, ale ich nie zachowuje, to Ja go nie potępię. Nie przyszedłem bowiem po to, aby świat potępić, ale by świat zbawić.<br><br>Kto Mną gardzi i nie przyjmuje słów moich, ten ma swego sędziego: słowo, które wygłosiłem, ono to będzie go sądzić w dniu ostatecznym. Nie mówiłem bowiem sam od siebie, ale Ojciec, który Mnie posłał, On Mi nakazał, co mam powiedzieć i oznajmić. A wiem, że przykazanie Jego jest życiem wiecznym. To, co mówię, mówię tak, jak Mi Ojciec powiedział».
2024-04-25, Czwartek, Rok B, II, Święto św. Marka, ewangelisty
1 P 5, 5b-14
Czytanie z Pierwszego listu świętego Piotra Apostoła<br><br>Najmilsi:<br><br>Wszyscy wobec siebie wzajemnie przyobleczcie się w pokorę, Bóg bowiem pysznym się sprzeciwia, a pokornym łaskę daje. Upokórzcie się więc pod mocną ręką Boga, aby was wywyższył w stosownej chwili. Wszystkie troski wasze przerzućcie na Niego, gdyż Jemu zależy na was.<br><br>Bądźcie trzeźwi! Czuwajcie! Przeciwnik wasz, diabeł, jak lew ryczący krąży szukając kogo pożreć. Mocni w wierze przeciwstawcie się jemu. Wiecie, że te same cierpienia ponoszą wasi bracia na świecie. A Bóg wszelkiej łaski, Ten, który was powołał do wiecznej swojej chwały w Chrystusie, gdy trochę pocierpicie, sam was udoskonali, utwierdzi, umocni i ugruntuje. Jemu chwała i moc na wieki wieków. Amen.<br><br>Krótko, jak mi się wydaje, wam napisałem przy pomocy Sylwana, wiernego brata, upominając i stwierdzając, że taka jest prawdziwa łaska Boża, w której trwajcie.<br><br>Pozdrawia was ta, która jest w Babilonie razem z wami wybrana, oraz Marek, mój syn. Pozdrówcie się wzajemnym pocałunkiem miłości.<br><br>Pokój wam wszystkim, którzy trwacie w Chrystusie.<br><br>
Ps 89, 2-3. 6-7. 16-17 (R.: por. 2a)
Będę na wieki sławił łaski Pana <br>Albo: Alleluja<br><br>Będę na wieki śpiewał o łasce Pana, * <br>moimi ustami Twą wierność będę głosił <br>przez wszystkie pokolenia. <br>Albowiem powiedziałeś: <br>«Na wieki ugruntowana jest łaska», * <br>utrwaliłeś swoją wierność w niebiosach.<br><br>Będę na wieki sławił łaski Pana <br>Albo: Alleluja<br><br>Niebiosa wysławiają cuda Twoje, Panie, * <br>i Twoją wierność w zgromadzeniu świętych. <br>Bo któż na obłokach będzie równy Panu, * <br>kto z synów Bożych będzie doń podobny?<br><br>Będę na wieki sławił łaski Pana <br>Albo: Alleluja<br><br>Błogosławiony lud, który umie się cieszyć * <br>i chodzi, Panie, w blasku Twojej obecności. <br>Cieszą się zawsze Twym imieniem, * <br>wywyższa ich Twoja sprawiedliwość.<br><br>Będę na wieki sławił łaski Pana <br>Albo: Alleluja
1 Kor 1, 23-24
Alleluja, alleluja, alleluja<br><br>My głosimy Chrystusa ukrzyżowanego, <br>który jest mocą i mądrością Bożą.<br><br>Alleluja, alleluja, alleluja
Mk 16, 15-20
Słowa Ewangelii według świętego Marka<br><br>Jezus ukazawszy się Jedenastu powiedział do nich: «Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu. Kto uwierzy i przyjmie chrzest, będzie zbawiony; a kto nie uwierzy, będzie potępiony. Tym zaś, którzy uwierzą, te znaki towarzyszyć będą: W imię moje złe duchy będą wyrzucać, nowymi językami mówić będą; węże brać będą do rąk i jeśliby co zatrutego wypili, nie będzie im szkodzić. Na chorych ręce kłaść będą i ci odzyskają zdrowie».<br><br>Po rozmowie z nimi Pan Jezus został wzięty do nieba i zasiadł po prawicy Boga. Oni zaś poszli i głosili Ewangelię wszędzie, a Pan współdziałał z nimi i potwierdzał naukę znakami, które jej towarzyszyły.